Veel avonturen en grote beslissingen!

Hallo lieve familie en vrienden,

Blog nummer vier, en nog ongeveer 9 weken te gaan voordat dit semester erop zit. In de afgelopen weken heb ik weer erg veel meegemaakt in dit, nogsteeds, prachtige land. Als ik alles ga omschrijven kan ik een boek beginnen, dus ik pak de hoogtepunten eruit: Northern Lights, Jostedalsbreen & UKA. Daarnaast heb ik nog iets groots te melden aan het einde.

Zoals ik in mijn vorige blog, die ik te lang geleden geschreven heb, heb verteld, had ik de dag daarna een kans om de noorderlichten te zien. Na het eten van een internationaal diner met 60 andere internationale studenten in de studenterhytta aan de rand van Trondheim, zijn twee Tsjechen, twee Italianen en ik in de auto gestapt om twaalf uur ’s nachts om naar Bymarka te rijden. Bymarka is een gebied aan de rand van Trondheim, met veel natuur en wandelpaden. De hoogste top van dit gebied is een berg met twee grote koepels erop, en dit was tevens onze eindbestemming voor de avond. Om de noorderlichten goed te kunnen zien moet je namelijk ergens heengaan waar je zo min mogelijk last hebt van de lichten van de stad. De hemel was helder, de stadslichten waren ver weg en de kans op noorderlichten was een 4 op de schaal van 9. Of we de noorderlichten daadwerkelijk zouden zien was dus nog maar de vraag. Na een half uurtje auto en twintig minuten de berg op lopen kon het wachten op de lichten beginnen. Het wachten duurde niet lang: een paar minuten nadat we de top bereiken was er een vage groene waas zichtbaar aan de hemel. Deze vage groene waas werd steeds zichtbaarder, waardoor we van 1 uur ’s nachts tot 2 uur ’s nachts een prachtige groene hemel konden zien; lichten die als een dansend gordijn feller en minder fel werden. Mocht je ooit de kans krijgen om ze te zien, niet twijfelen en meteen doen!

Een weekend daarna ben ik met een groep internationale studenten uit Trondheim de bus ingestapt om acht uur later uit te stappen in Lærdal, een prachtig gebied gelegen aan de Sognefjord. Het was een evenement bedoeld voor allerlei erasmus exchange studenten uit verschillende plaatsen van Noorwegen. De hutten van de camping waren dus gemixt en zo was ik bijvoorbeeld ingedeeld met vier Oostenrijkers die in de buurt van Oslo studeren. Het hoogtepunt van dit ESN National Event was de gletsjer hike op de Jostedalsbreen. Iedereen kreeg crampons en ice axes en werd per groep van 10 met een touw aan elkaar vast gebonden. Mijn groepsbegeleider was zo aardig om te zeggen dat iedereen foto’s mocht maken wanneer je wilde, je moest gewoon stoppen en de hele groep zou op je wachten. Het tempo zat er dus niet bepaald in, zoals je je waarschijnlijk kunt voorstellen, maar des te mooier zijn de foto’s geworden. Het onderste gedeelte van de gletsjer was wat grijs en grauw, maar hoe hoger je klom hoe blauwer het werd. Zo af en toe waren er enorme gaten in de gletsjer te zien, in een fel blauwe kleur. Na tien jaar vanaf een afstandje naar de Aletsch gletsjer gekeken te hebben in Riederalp, heb ik eindelijk een gletsjer van dichtbij mogen zien.

Last but not least: UKA. Uka is het grootste culturele festival van Trondheim. Wat zeg ik? Grootste culturele festival van Noorwegen! Het festival wordt om de twee jaar gehouden, en jawel, precies als ik er ben is het raak. Uka is Noors voor ‘de week’, maar aangezien dit festival meer dan drie weken duurt tegenwoordig is de naam er meer voor de sier. Naast de universiteit staat nu een enorme tent waar alle grote optredens plaatsvinden. Zo ben ik bijvoorbeeld naar een optreden van Macklemore geweest (voor de generaties die niet weten wie dit is: maakt niet uit, vooral niet opzoeken, want ik heb zo’n vermoeden dat het niet de muzieksmaak van iedereen is). Daarnaast was er afgelopen maandag een Colour Festival. Hierbij werd er muziek gedraaid en kon er gekeken worden naar acrobatische acts op het podium, terwijl je onder werd gespoten met verf. Is dit leuk? Ja. :)

Naast deze activiteiten heb ik ook veel gedaan met een groep mensen van Persaunet/Moholt. Onder andere naar een cabin met een groep van 20 man geweest, lasagne gemaakt en gegeten, een Oktoberfest gehad met veel Duitsers en filmavonden gehouden. Afgelopen weekend was Simone, met ex-huisgenootje, ex-studiegenootje en absoluut-geen-ex-vriendin, in Trondheim. Ook met haar heb ik een hele leuke tijd gehad. Komende week komen mijn ouders en Jor eindelijk op bezoek, hier kijk ik heel erg naar uit!

Dan nu het grote nieuwtje: ik heb een Noor gevonden en ik ga trouwen.

Oke, niet dus. Maar omdat dit een standaard vraag is van vriendinnen moet ik het nog maar een keer zeggen: don’t worry, dit gebeurt niet, ik kom terug naar Nederland.
Maar, ik kom wel wat later terug dan gepland. Ik heb namelijk besloten om te proberen hier langer te blijven. Met langer bedoel ik niet twee weken, maar een geheel semester. Of het allemaal gaat lukken is nog een vraag, maar de eerste stappen zijn al binnen. Mijn coördinator van Leiden heeft mijn verzoek goedgekeurd en ook de Erasmusbeurs heeft me al verlenging gegeven. Nu alleen het antwoord van de universiteit hier afwachten, en dan kan het extreme regelwerk beginnen. Waarom wil ik langer blijven? Aan mijn blogs en facebook berichten te zien kan dat niet een hele grote vraag zijn voor de meeste van jullie. Ik heb het ontzettend naar mijn zin in Trondheim. Daarnaast weet ik nog niet welke master ik wil doen, en aangezien ik het einde van mijn bachelor in zicht krijg kan wat uitstel geen kwaad. Ook zijn hier volgend semester interessante vakken op het gebied van Neuroscience te volgen, wat tevens nog een keuzemogelijkheid is voor een eventuele master later.
Zoals ik al zei, het is nog niet zeker want ik wacht het officiële antwoord nog af. Zoals het er nu naar uitziet ga ik begin januari weer terug naar het koude noorden.

Over koude noorden gesproken: de eerste sneeuw in de buurt van Trondheim is al gesignaleerd. Winter is coming ;)
Tot blogse!

Hilsen og xxxxxx,

Suus